SARS-CoV2 i zespół jelita nadwrażliwego

Dysbioza przed zachorowaniem na covid-19 zwiększa ryzyko zaburzeń trawiennych i rozwoju poinfekcyjnego zespołu jelita nadrważliwego. Dzieje się tak ponieważ nasz probiotyczny mikrobiom (np. Lactobacilli) konkuruje z SARS-CoV2 o te same receptory (ACE2). Zatem im więcej „dobrych” mikrobów, tym więcej zajętych receptorów i tym mniejsza szansa, że wirus się gdzieś „przyczepi” i narobi bałaganu.

Częstość występowania PI-IBS (poinfekcyjnego zespołu jelita nadwrażliwego) w związku z pandemią wzrosła o 5,8% – to dużo. Tym bardziej, że badano tylko osoby, które przed i w trakcie hospitalizacji z powodu Covid-19 nie zgłaszały objawów pochodzących z układu pokarmowego. Czekam na badanie, które weźmie pod uwagę tych, którzy wcześniej mieli już IBS (ale nie poinfekcyjny) lub inne zaburzenia czynnościowe układu pokarmowego… obawiam się, że ta liczba jest zaniżona

Niemal o 13% wzrosła liczba występowania zaburzeń żołądkowo-jelitowych w stosunku do czasu przed pandemią. Dyspeptyków czynnościowych przybyło o ponad 5.5%.

Pandemia spowodowała, że wzrosła również liczba pacjentów zgłaszających objawy IBS, nawet jeśli nie przebyli oni Covid-19! Dlaczego? Otóż przyczyną okazał się stres związany z obostrzeniami. Ci pacjenci źle znosili izolację i mocniej narzekali na spadek jakości życia. Pozostaje sprawdzenie, jaka część z nich miała po prostu w związku z tym czas na szukanie pomocy…

Co można z tym zrobić? Przede wszystkim – jeśli Twoje dolegliwości zaczęły się wraz z zakażeniem – wróć do tych emocji, które wtedy Ci towarzyszyły. Nazwij je, pobądź z nimi, wyraź. I jeszcze raz… i jeszcze. A jeśli to mało – skorzystaj z pomocy. Naprawdę, nawet najlepszy neurochirurg sam sobie nie zrobi operacji mózgu Jeśli czujesz, że nie radzisz sobie z tym, co miało miejsce, z tym, co ma miejsce teraz – wiedz, że to generuje stres. A stres JEST GŁÓWNYM GRACZEM w IBSie.